Angsten van een kind

Toen ik dit arangsten van een kind halloweentikel publiceerde, was het Halloween avond. Ik vroeg mij af hoe dat zat met de angsten van een kind. Waarvan zijn kinderen bang? Wanneer doen ze maar alsof? Waarom zijn meisje bang van andere dingen dan jongens? Waarom is Halloween helemaal niet eng? Als babysitter kom ik wel eens in aanraking met kinderen die niet kunnen slapen van angst. Het inbeeldingsvermogen van een kind verbaast me iedere keer opnieuw. Wij, volwassenen, kunnen het onderscheid snel maken. Maar bij een kind gaat dat niet altijd makkelijk.

Angst is een overlevingsmechanisme tegen bedreigende situaties. Het helpt het lichaam om te ontsnappen aan die dreiging. Angsten zijn zinvol: ze zorgen ervoor dat een kind voorzichtig is, bv. in het verkeer.

Bij een kind hangen de angsten samen met zijn verstandelijke ontwikkeling: hoe meer het kind de wereld ziet, beleeft, en toch nog niet helemaal begrijpt, des te meer dingen er bijkomen waar het bang voor kan worden. Angsten hangen ook samen met ervaringen.
Wanneer je bijvoorbeeld ooit werd gebeten door een hond, kan je angst krijgen voor alle honden.

In elke ontwikkelingsfase komen specifieke angsten voor. Deze angsten zijn normaal. Angsten kunnen opkomen, verdwijnen en na een tijdje terugkeren. Zo kan je kind van 2 jaar bang zijn voor het donker, een beetje later niet meer, en dan rond de leeftijd van 4 jaar opnieuw. Sommige angsten komen ook in een andere vorm terug.

Over angsten praten met een kind is een eerste stap. Door naar het verhaal van het kind te luisteren, krijg je een beter zicht op de angst. Waarom is het kind bang? Wat voelt het precies? Kleine kinderen hebben vaak de hulp van hun ouders nodig om hun angsten te verwoorden.

Angst kunnen kinderen ook uiten in hun spel of in hun tekeningen, en dat kan dan een aanknopingspunt vormen om erover te praten. Praten over angsten kan het best overdag plaatsvinden. ’s Avonds of ’s nachts over angsten praten kan immers tot nieuwe angstige gedachten leiden.

Bij verdere vragen, neem je best een kijkje op de website van Kind&Gezin: http://www.kindengezin.be/opvoeding/opvoedingsvragen/angsten/default.jsphttp://www.kindengezin.be/opvoeding/opvoedingsvragen/angsten/omgaan-met-angsten-tips/

Het hele brein het hele kind

9200000011562184

Boeken, we leren eruit. Het juiste boek helpt ons ons kind beter te begrijpen. Er bestaan veel boeken over de opvoeding. We willen op allerlei manieren meer informatie krijgen over een goeie opvoeding en opgroeiing. Het lezen van boeken geeft ons de mogelijkheid om onze kennis te vergroten en onze visie te verruimen. Even online surfen en we vinden boeken over de gezondheid, luisteren naar kinderen, morele kinderen en omgaan met gevoelige kinderen. De lijst is duidelijk eindeloos. Een van deze boeken is het hele brein , het hele kind.

Daniel Siegel en Tina Payne Bryson hebben een meesterlijk, toegankelijk boek geschreven om kinderen te helpen hun emotionele intelligentie te ontwikkelen. Deze briljante methode transformeert alledaagse interactie tot waardevolle, brein-vormende momenten.’

Daniel Goleman, auteur van Emotionele intelligentie Een driftbui in de supermarkt, niet aan willen kleden, langs de kant zitten mokken in plaats van lekker meedoen, soms word je er als ouder knettergek van. Maar je kind maakt het je niet expres lastig, zijn brein is nog niet volledig ontwikkeld. Geen wonder dat je kind zon ongeleid projectiel lijkt – zo voelt het zich ook!

Het `bovenbrein’, het gedeelte dat beslissingen neemt en tegenwicht biedt aan allesoverspoelende emoties, is tot midden twintig nog in ontwikkeling. En vooral bij jonge kinderen heeft de emotionele rechterhersenhelft vaak de overhand op de meer rationele linkerhersenhelft. In dit baanbrekende, praktische boek laten Daniel J. Siegel en Tina Payne Bryson zien hoe het kinderbrein zich ontwikkelt en hoe je inzichten uit de neuropsychologie kunt toepassen bij het opvoeden. De heldere uitleg, leeftijdsgerichte strategieën en illustraties helpen je daarbij. Zo kun je je kind leren beter om te gaan met zijn gevoelens en komt het lekkerder in zijn vel te zitten.

Daniel J. Siegel is hoogleraar klinische psychiatrie aan de Universiteit van Californië en mededirecteur van het Mindful Awareness Research Center van de UCLA en van het Mindsight Institute. Eerder schreef hij o.a. Parenting from the inside out en Mindsight. De psychologie van het nieuwe bewustzijn.

Tina Payne Bryson is kinder- en jeugdpsychotherapeute, opvoedcoach en directeur van de afdeling oudervoorlichting en ontwikkeling van het Mindsight Institute. Ze geeft lezingen aan ouders, docenten en professionals in de zorg.

Source: http://www.bol.com/nl/p/het-hele-brein-het-hele-kind/9200000011562184/

Pedagogische kinderopvang

Wat is dat nu eigenlijk, pedagogie? Het woordenboek vertelt mij: “tak van wetenschap die de opvoeding van kinderen bestudeert en onderzoekt welke effecten specifieke opvoedkundige handelingen hebben.”. Een geladen definitief als je het mij vraagt.

     Sector engageert zich voor pedagogisch raamwerk

Veel mensen in Vlaanderen zetten elke dag hun beste beentje voor om pedagogische kwaliteit te bieden. Het pedagogische raamwerk kan hen hierbij ondersteunen. Het schrijft niet voor hoe de opvang in de dagelijkse praktijk ‘moet’ handelen maar geeft een richting aan. Hoe men het concreet invult, is onder meer afhankelijk  van de omgeving waarin men handelt, de visie van de opvang, de buurt en de ouders.

Het raamwerk richt zich tot medewerkers die rechtstreeks en onrechtstreeks bij de werking van de kinderopvang voor baby’s en peuters betrokken zijn, zowel in de gezins- als groepsopvang.

Het pedagogische raamwerk werd ontwikkeld door de Vakgroep Sociale Agogiek van de universiteit Gent en het Expertisecentrum Ervaringsgericht Onderwijs van de universiteit Leuven. Een ruime delegatie van vertegenwoordigers van de kinderopvangsector, Zorginspectie, onderwijs, kinderrechten- en minderhedenorganisaties, gezinnen en Kind en Gezin valideerde en bekrachtigde het raamwerk.

     Engagement

Het raamwerk is een engagement om te werken in de lijn van de visie die dit raamwerk beschrijft. Er wordt verwacht dat de kinderopvang inspanningen levert om met dit raamwerk aan de slag te gaan. Het gaat niet om een resultaatsverbintenis. Kwaliteit zal niet beoordeeld worden door de ontwikkeling van kinderen te meten of door na te gaan in welke mate met gezinnen en externen wordt samengewerkt. Tegelijk houdt het ook een erkenning in van wat veel organisatoren vandaag al in de praktijk brengen.

     Investeren in de omgeving van kinderen

Het pedagogisch raamwerk is gericht op kinderen, ouders en samenleving. Het draagt bij tot de concretisering van de missie van Kind en Gezin: ‘Samen met partners, voor elk kind, waar en hoe het ook geboren is of opgroeit, zo veel mogelijk kansen creëren’.

Source: http://www.kindengezin.be/nieuws-en-actualiteit/2014/20141119-pedagogische-kwaliteit-in-de-kinderopvang-wat-is-dat.jsp

Elke kind verdient een held

Rita Pierson, al 40 jaar docente, hoorde ooit een collega zeggen: “Ik word niet betaald om de kinderen aardig te vinden.” Haar reactie: “Kinderen leren niet van mensen die ze niet aardig vinden.” Een bezielende oproep aan docenten om te geloven in hun leerlingen en verbindingen met hen aan te gaan op een menselijk, persoonlijk niveau.

Als kinderen lui of ongeïnteresseerd zijn, begrijpen we vaak niet waarom. We proberen hen iets bij te leren. Het lijkt wel of ze weigeren te leren. Kinderen haken af van school uit armoede, geen interesse, externe invloeden, etc. Waar we niet over praten is de waarde van menselijk contact en relaties.

Een kind zal nooit goed leren zonder een goeie relatie met ouders, opvoeders, voogd of leerkrachten. Leren is ook het begrijpen van relaties met anderen.

Iedereen is ooit in contact gekomen met een volwassene die een goeie indruk naliet. Dan pas kan je effectief iets leren. Een kind leert gewoon niet van iemand die hij/zij niet leuk vindt.

Iemand iets bijleren begint bij de simpele dingen zoals je excuseren of beleefd antwoorden. Maar hoe kan je nu meer zelfvertrouwen opwekken bij een kind alsook meer kwaliteiten en vaardigheden laten ontwikkelen? De attitude en motivatie van een opvoeder is belangrijk en hebben (zonder het zelf te beseffen) een grote invloed op een kind.

Focus op het positieve. Spreek een kind aan als ze verkeerd doen, maar ook als ze iets goed doen. Hun gedrag is niet altijd slecht en dat moeten ze beseffen zodat ze het verschil kennen tussen goed en slecht.

Door een goeie opvoeding creëer je een speciale band die nooit zal verdwijnen. Elke kind verdient een held. Iemand die hen nooit in de steek laat en die de belangrijkheid van een relatie/connectie begrijpt.

Source: Rita Pierson

Wat zijn je kwaliteiten?

Ik heb een droom, dat ooit mijn vier kleine kinderen in een land zullen leven waar zij niet beoordeeld zullen worden op hun huidskleur maar op hun karakter – Martin Luther King

Kinderverzorgster moeten altijd paraat staan om te helpen. Ze kunnen omgaan met diversiteit. De lijst met vaardigheden is oneindig maar het blijft belangrijk dat je je kan inleven in hun leefwereld. Leer je kinderen kennen. Ontdek hun karakter, hun speciale eigenschappen. Wat maakt een kind uniek?

Multitasken is waarschijnlijk de belangrijkste vaardigheid. Je moet verschillende kinderen in het oog houden en instaan voor hun veiligheid. Niet gemakkelijk denk ik dan. Stress speelt ook een grote rol. Kinderen voelen stress. Ze herkennen een stressvolle situatie. Laat dus niet merken dat je stress hebt, probeer alles onder controle te houden.